Zwyczaje Weselne 

Zwyczaje weselne, tradycje, obrzędy, przesądy. Dzień ślubu i wesela jest nimi przepełniony. Czasem coś, co dla nas jest zupełnie normalne, wynika z głęboko zakorzenionej tradycji. Tak więc zapraszam do lektury. Znajdziecie tu wszystko, co może wiązać się ze zwyczajami i tradycjami weselnymi. 

Tu znajdziesz ofertę fotograficzną na ślub i wesele.

TRADYCJE I ZWYCZAJE WESELNE W POLSCE

Wesele, jako część najważniejszego dnia w życiu Młodej Pary jest wydarzeniem ważnym i podniosłym. Poświęca się mu mnóstwo uwagi i dopracowuje w każdym szczególe. Każde z wesel, na jakich byłem, jako fotograf ślubny było inne i odmienne. Jednak jest coś, co je wszystkie łączy. Tym łącznikiem polskich wesel są zwyczaje i tradycje, które obecne są na większości z nich. Kto widział ślub bez błogosławieństwa, bez obsypywania Młodej Pary na szczęście, bez tradycyjnych zabaw czy oczepin? To wszystko tradycyjne polskie obrzędy weselne.

NAJPIĘKNIEJSZE ZWYCZAJE WESELNE 

Czy da się wybrać najpiękniejsze zwyczaje weselne? Pewnie będzie trudno. Przecież, co region, to trochę inne. Warto więc poznać poszczególne tradycyjne obrzędy weselne.

Wesele, jako dopełnienie ślubu tworzy razem z nim święto miłości Młodej Pary. Jak każdy świąteczny dzień pełen jest różnych tradycji, zwyczajów oraz przesądów. Dzisiejszy obraz wesela w dalszym ciągu bardzo wiele czerpie z tradycji. Nie raz ma ona korzenie w bardzo odległych nam czasach.

Zwyczaje weselne zabobon czy ważna tradycja

Wesele ma swoją wielowiekową tradycję w każdej społeczności. Trudno uniknąć, czy zupełnie zrezygnować z czegoś, co na dobre się przyjęło. Bywa, że bez takiego czy innego zwyczaju weselnego po prostu nikt sobie tego dnia po prostu nie wyobraża. 

Dla niektórych zwyczaje czy przesądy weselne będą zabobonami. Dla innych ważną tradycją, którą przekazuje się z pokolenia na pokolenie. Tak czy owak, są one obecne na prawie każdym weselu i łączą nowoczesność z przeszłością.

POLSKA TRADYCJA WESELNA

Polska w zwyczajach weselnych bardzo mocno powiązana jest z tradycją. To nie zmienia się od wieków. Młoda Para, wstępując w związek małżeński pragnie, by był on jak najszczęśliwszy i trwały. Dlatego też z reguły dopełnią wszystkich zwyczajów i tradycji. Postarają się też uniknąć wszystkich przesądów, by tylko nie zaszkodzić szczęściu.

Niektóre zwyczaje swoje korzenie mają w staropolskich zwyczajach. Jeszcze inne zawierają magię pierwszych Słowian. Niektóre z kolei przywędrowały do nas z innych zakątków świata. Do części zwyczajów weselnych podchodzi się na poważnie. Inne traktuje z lekkim przymrużeniem oka. Wszystkie jednak ukazują mocne przywiązanie Polaków do tradycji i siłę, z jaką działa ona na nasze życie.

STAROPOLSKIE I SŁOWIAŃSKIE ZWYCZAJE WESELNE

Wesele w takiej odsłonie, w jakiej znamy je obecnie, swój początek ma ok. XVII w. Kultura oświecenia część zwyczajów uznała wtedy za zbyt frywolne, a nawet obsceniczne. Część podzielonego społeczeństwa odchodziła od prasłowiańskich zwyczajów. Przyznam, że starodawne zwyczaje weselne bywały niejednokrotnie bardzo ciekawe. Ich korzenie silnie wiązały się ze słowiańską wiarą w magię. Tym, co łączyło wesela szlacheckie i te organizowane we wsiach to ich wystawność. Magnackie zabawy weselne organizowane były w luksusowych rezydencjach. Szlacheckie na plebaniach lub w karczmach. Wesele chłopskie najczęściej odbywało się w szynku lub po prostu „pod chmurką”. Ta wystawność była tak ważna i istotna, że bywało, iż wiele rodzin popadało w długi. Wesele miało być takie, że mówiono o nim przez wiele kolejnych miesięcy.

ZAPOMNIANE ZWYCZAJE WESELNE

Wiele z dawnych zwyczajów weselnych, tak ważnych dla ówczesnego społeczeństwa dziś odeszło w zapomnienie. Często nikt nie pamięta, po co i z jakiego powodu były one przeprowadzane. Uważam, że warto o nich wspomnieć, chociażby dla zaspokojenia ciekawości.

SŁOWIAŃSKIE WESELE

Trochę o słowiańskim weselu. Będzie odrobinę trudnych słów. Wydaje mi się, że warto jednak sobie przypomnieć tradycyjne słowiańskie wesele.

Swaćba- czyli ślub po słowiańsku to tak naprawdę połączenie. Połączenie dwojga ludzi, ale przede wszystkim całych ich rodzin, bo to w słowiańskiej tradycji było najważniejsze. Dlatego też najważniejszą rolę w tym kontrakcie ślubnym miał swat lub jak go inaczej nazywano dziewosnęb. To on musiał tak skojarzyć młodych, by ich rodziny skorzystały na tym związku. Jego rola kończyła się z momentem zrękowin, by potem rolę przejęły już same rodziny. Do swej roli powracał on w dniu zaślubin. Przysięgę składano właśnie przed swatem lub żercą oczywiście w obliczu bogów w leśnym gaju. Widzicie tu odrobinę podobieństwa do chętnie w tej chwili zawieranych ślubów plenerowych? Najważniejszym momentem uroczystości było związanie dłoni młodych. Potem najbardziej liczyła się uczta weselna, na której trzeba było pokazać posag i wiano. Istotna była też chwila oczepin. Zgromadzone panny ściągały młodej wianek, skracały włosy, a zamężne kobiety nakładały jej na głowę czepiec weselny. Po oczepinach następowały pokładziny. Było to uroczyste odprowadzenie młodej pary do izby, gdzie szykowano dla nich łoże. Ich pierwsze wspólne intymne chwile miały też często widownię, albo co najmniej słuchaczy.

Magia słowiańskiego wesela

Słowiańskie śluby pełne były magii i rytuałów, które miały zapewnić przychylność bóstw. Tak więc przed wyprowadzeniem panny z domu układano przed nim krąg. Obsypywano go solą, a w środku palono ogień. W nim spalano pukiel włosów dziewczyny. Podobnie było z wejściem kobiety do domu męża. Czyniono to z wielką ostrożnością i upraszano bóstwa domowe o pozwolenie na jej zamieszkanie w tych progach. Dawne zwyczaje słowiańskie pomimo tego magicznego klimatu niewiele wspólnego miały z romantyzmem. Były przepełnione pragmatyzmem i chęcią wzmocnienia rodów. Niemniej jednak warto o nich pamiętać.

STAROPOLSKI ŚLUB

Zwyczaje weselne w Polsce mają wielowiekową tradycję. Czerpią zarówno z czasów Słowian, jak i z tych bliższych nam ślubnych tradycji staropolskich.

Wesela sprzed wieków swój początek miały w swatach. Małżeństwo było powodowane bardziej umową dwóch rodzin niż romantycznymi uniesieniami. W domu panny na wydaniu wieszano wieniec na drzwiach, by ogłosić możliwość starania się o jej rękę. Swaty należały do kluczowych czynności prowadzących do zawarcia małżeństwa. Najczęściej swat tak dobierał młodych, by rodziny korzystały na tym związku jak najbardziej. Bywało jednak, że kandydat otrzymywał od rodziców wybranki czarną polewkę na znak braku akceptacji. Weselne uroczystości w Polsce zawsze były huczną zabawą. Im wystawniejszą, tym lepszą.

Staropolskie tradycje weselne

Jedną z ważniejszych tradycji staropolskich jest śpiewanie weselnych przyśpiewek. Najczęściej dotyczyły one zapoznania młodych z tajnikami nocy poślubnej. Bardzo silną tradycją były oczepiny zwane również przebabinami. To wtedy panna młoda oficjalnie przechodziła w stan kobiety zamężnej. Przywdziewała czepiec (często symbolicznie buntując się przeciw temu) i rzucała swój welon w tłum dziewcząt. W Polsce sprzed wieków ważnym zwyczajem weselnym był orszak ślubny. Towarzyszył on młodym w drodze na uroczystości. Poczet sformowany był jak wojsko. Zbrojny był w miecze i inną broń. Broń z żelaza robiła sporo hałasu, miała odganiać złe duchy od pary młodej. Zagłębiając się w staropolskie zwyczaje weselne, widzimy, że sporo z nich w taki czy inny sposób przetrwało do dziś. Czasem sami sobie nie zdajemy sprawy, że niektóre tradycje ślubne mają tak wielowiekowe korzenie i są tak silnie wszczepione w naszą kulturę.

PRZESĄDY ŚLUBNE SPRZED WIEKÓW

ŚLUBNE ZABOBONY I GUSŁA

Ślub i wesele, jako łączenie dwóch zupełnie obcych rodów obarczone było dla naszych przodków całą masą możliwości urażenia bóstw i złych duchów. Wszyscy jak jeden mąż obawiali się tego straszliwie. Dlatego też na każdym etapie przygotowań weselnych, począwszy od zaręczyn, aż do nocy poślubnej starano się robić wszystko, by te duchy obłaskawić. Robiono wszystko, by przychylniejszym okiem patrzyły na zawierane małżeństwo. Oto kilka z nich:

- korowaj weselny. Tradycyjne ciasto pieczone wśród śpiewu tradycyjnych pieśni wyłącznie przez matkę chrzestną panny młodej. Słodkie, upieczone na drożdżach, mleku najlepszych krów we wsi i uzupełnione wodą z siedmiu rzek miało zapewnić szczęście i obfitość dla młodej pary.

- rozpleciny. Uroczyste rozplatanie warkocza panny młodej symbolizujące opuszczenie stanu panieńskiego. Rozplecinom towarzyszyło ubieranie panny młodej jak najpiękniej. Wkładano na głowę wieniec, a do niego koniecznie odrobinę cukru dla „słodkiego życia”.

- palenie pukli włosów. Palono włosy najpierw wychodzącej z domu przyszłej żony. Potem wchodzącej do domu kawalera, pary młodej. Miało to obłaskawić duchy danego domostwa.

- hałas. Przejazdowi orszaku ślubnego musiał towarzyszyć hałas, który odganiał złe duchy. Dziś również drodze młodej pary do kościoła towarzyszy hałas z klaksonów. Obecne też jest dość głośne tłuczenie szkła.

- równy płomień świecy. Równo palące się świece podczas ceremonii zaślubin symbolizowały przychylność bóstw.

Do dziś w naszej tradycji weselnej sporo widać inspiracji zwyczajami z dawnej Polski. Każda młoda para w duchu stara się trochę z tymi przesądami być za pan brat.

PRZESĄDY WESELNE

WRÓŻBY NA SZCZĘŚCIE MŁODEJ PARY

Kto z nas nie ma swoim życiu kilku przesądów, z których niby nic sobie nie robi, ale gdzieś w sercu tkwią? Czarny kot? Rozsypana sól? Piątek 13-go? Zna to każdy z nas. Nic dziwnego, że tak ważne i znaczące wydarzenie, jak zawarcie związku małżeńskiego obarczone jest tak wieloma wróżbami i przesądami. Patrzymy na nie trochę przez palce. Jednak są obecne w większości wesel, bo przecież z „siła wyższą” nie ma co zadzierać.

Kilka przesądów związanych ze ślubem i weselem

• Miesiąc z literą R. Takie miesiące, a także okres Bożego Narodzenia, karnawału i Wielkanocy dają szczęście i harmonię.

• Na świadków nie powinno wybierać się pary. Może to im przynieść pacha, a związek się rozpadnie.

• Rozdać trzeba wszystkie przygotowane zaproszenia ślubne.

• Panna Młoda nie może sobie sama szyć sukni, a przymierzać może ją tylko w celach dopasowania.

• Pan Młody nie powinien oglądać wybranki w stroju ślubnym przed dniem zaślubin.

• Przed ślubem Panna Młoda nie powinna się przeglądać w lustrze w kompletnym stroju.

• W ślubnej kreacji nie powinno być pereł wróżących łzy.

• Obowiązkowo w stroju Panny Młodej musi być coś nowego (symbol dostatku), coś starego ( wsparcie rodziny i przyjaciół), coś białego( wierność i czystość), coś niebieskiego (wierność męża) oraz coś pożyczonego ( życzliwość nowej rodziny)

• Para Młoda powinna mieć w ubraniu ukryte drobne pieniążki.

• Wrony zauważone w drodze na uroczystość zwiastują nieszczęście, a wypatrywać powinno się gołębi lub srok.

• Państwo Młodzi absolutnie z żadnego powodu nie mogą zawracać w drodze do ślubu.

• W drodze do ołtarza obowiązuje uśmiech na twarzy. Panna Młoda za nic w świecie nie powinna się oglądać za siebie

• Dla odmiany dobrą wróżbą są pomyłki w przysiędze małżeńskiej.

• Panna Młoda chcąc rządzić w małżeństwie powinna nakryć rąbkiem sukni but Pana Młodego. No i koniecznie nie pozwolić nasunąć sobie obrączki do samego końca.

• Podobnie rzecz się ma z okręceniem współmałżonka po ceremonii. Kto kogo dookoła siebie okręci- ten będzie dominował.

• Z rządzeniem w małżeństwie wiąże się też sprzątanie potłuczonych na szczęście kieliszków. Ten, kto trzyma szufelkę, jest górą.

• Wszelkie potknięcia są złą wróżbą. Czy to w drodze do i sprzed ołtarza, czy to w tańcu, czy przechodząc przez próg sali weselnej.

Tych wszystkich wróżb i przesądów weselnych nie sposób zliczyć, ale warto spojrzeć z przymrużeniem oka. Może warto po prostu pozwolić na to, by niektóre z nich tą swoją tradycję miały i w Waszym wielkim dniu.

REGIONALNE ZWYCZAJE WESELNE

Polska jak długa i szeroka ma swoje regionalne stroje, zwyczaje i tradycje, także te związane ze ślubem i weselem. Niektóre z nich spotkacie w wielu regionach. Inne charakterystyczne są tylko dla danych części Polski. Warto tu o nich pokrótce wspomnieć. Uzmysłowić sobie jak ważnym świętem jest ślub i wesele i jak różnorodnie się je obchodzi w różnych częściach naszego kraju.

KASZUBSKIE ZWYCZAJE WESELNE

Kaszuby to jeden z tych regionów Polski, gdzie tradycja ma bardzo silne korzenie. Widać to i w kultywowaniu języka, jak i w zwyczajach towarzyszących świętom. Do najbardziej znanych kaszubskich zwyczajów weselnych należą zrękowiny i polterabend. Ten ostatni znany jest też w innych częściach Polski. Kaszubi na szczęście Młodej Pary tłuczą nie tylko porcelanę, ale właściwie każde szkło. Zrękowiny polegają na wspólnym spotkaniu rodzin i obdarowywaniu się nawzajem prezentami.

ŚLĄSKIE ZWYCZAJE WESELNE

Śląsk jest kolejnym rejonem Polski, gdzie tradycje przechodzą z pokolenia na pokolenie. Ich przekazywanie jest tu bardzo ważne. Wspomniany kaszubski polterabend obowiązuje i tu. Na Śląsku zwany jest „trzaskaniem”. Dzień przed weselem tłucze się porcelanę, a obecni (najczęściej poprzebierani) goście częstowani są wódką oraz przekąskami. Na Śląsku do znanych tradycji weselnych należą wykupiny. To ceremonialne wykupienie Panny Młodej z rąk jej rodziny odbywa się po przyjeździe Pana Młodego i nie raz słono go kosztuje. Kolejnym zwyczajem ślubnym na Śląsku jest rozdawanie sąsiadom i znajomym pięknie zapakowanego kołocza weselnego. Czynną śląską tradycją weselną jest ozdabianie domu Panny Młodej. czasem zdarza się tzw. plecenie korony, do której każdy z przybywających dokłada swoją część.

Fotograf ślubny Śląsk-oferta czeka tutaj.

GÓRALSKIE ZWYCZAJE WESELNE

Dumni Górale odznaczają się ogromnym przywiązaniem do swoich tradycji. Nic w tym dziwnego, w końcu są one barwne i wyjątkowe. Bardzo często na podhalańskim weselu na nic wyglądać strojów z salonu mody ślubnej. Tu obowiązuje tradycyjny strój, a przynajmniej jakieś jego elementy. Podobnie jest z biżuterią zrobioną tradycyjnie z korali i włosami ze wplecionym mirtem. Jak tradycja nakazuje, orszak ślubny na miejsce ceremonii podróżuje również tradycyjnie- wozami zaprzęgniętymi w konie. Wesele nie może się obyć bez zdjęć Pary Młodej ze swoją drużyną (drużbami i drużkami). Ich liczebność zależy od regionu Podhala. Oczywiście zdjęcia ślubne tylko i wyłącznie na tle gór. Tradycyjne góralskie cepowiny (oczepiny) również zdecydowanie różnią się od tych w innych regionach kraju. Wszyscy muszą wykazać się znajomością przyśpiewek. Pan Młody musi wykupić swój kapelusz i zatańczyć ze swoją żoną. Na koniec wszyscy muszą odtańczyć tradycyjne taneczne solówki. Cepowiny kończą się wspólnym śpiewem

ZWYCZAJE WESELNE NA PODLASIU

Na wschodnich kresach Polski mamy do czynienia z różnorodnością religijną. Najczęstszą grupą są katolicy i prawosławni. Dlatego też często mamy tutaj tzw. śluby ekumeniczne. Tradycyjnie dniem ślubu u katolików jest sobota, zaś w prawosławiu dominuje piątek lub niedziela. Prawosławnym obrzędom ślubnym towarzyszą ikony wybrane przez ich rodziców. Młodzi dostają je w momencie błogosławieństwa. Są one z nimi przez cały dzień ślubu, by pozostać w ich domu do końca życia. Przed wyjazdem młodych do ślubu rodzice po trzy razy okrążają samochód mający ich zawieźć na miejsce ceremonii. Wszystko po to, by zapewnić dzieciom szczęście. No i oczywiście bez dwóch zdań nie ma tradycyjnego podlaskiego wesela bez sękacza. Im ich więcej, tym lepiej.

ZWYCZAJE WESELNE NA KUJAWACH

Do najciekawszych, różniących się od innych regionów Polski, zwyczajów weselnych na Kujawach należy taniec oczepinowy. Kopiny, czyli kujawskie oczepiny to wspólny taniec Młodej Pary z gośćmi weselnymi, podczas którego zebrani obdarowują nowożeńców podarkami. Kultywuje się tutaj też obecny w wielu regionach polterabend.

ŁÓDZKI ZWYCZAJ WESELNY

Region Łodzi nie odbiega za bardzo od zwyczajów weselnych znanych w całej Polsce. Jednakże zabawnym i ciekawym elementem są tzw. wykupiny. To zgoła inna tradycja niż wykupiony Panny Młodej na Śląsku. Podczas wesela w Łodzi Para Młoda musi od gości wykupić swoje elementy garderoby wymieniając je na wódkę lub wykonując rozmaite zadania.

PODSTAWOWY ZWYCZAJ WESELNY W POLSCE

Wesele w Polsce od zawsze wiązało się z radością i hucznym świętowaniem. Już w czasach naszych przodków wesela trwały co najmniej kilka dni. Były też najważniejszym wydarzeniem w rodzinach. Od standardu wesela nie raz zależało jak rodziny były postrzegane w społeczności. Dlatego nie szczędzono środków ani pieniędzy, by wesele było jak najbardziej wystawne. Ba- nie raz nawet się konkretnie zapożyczano. Organizowano pokazy, turnieje, zabawy, zimą kuligi z pochodniami. Wszystko po to, by impreza została na długo w pamięci zaproszonych gości. Dawnym weselom zdecydowanie przyświecała postawa „zastaw się, a postaw się” i to we wszystkich kręgach społecznych.

ZASTAW SIĘ A POSTAW SIĘ – DZISIEJSZE WESELE.

Dziś-, choć nie ma już aż tak hucznych wielodniowych wesel, każda z Młodych Par również stara się, by ich wesele było wyjątkowe i zapadające w pamięć. Może nie biorą na ten cel pożyczek, nie zastawiają majątków. Jednak w miarę swoich możliwości starają się o wyjątkową oprawę tego ważnego dla nich dnia. Powoli w niepamięć odchodzą ogromne wesela z morzem wódki i suto zastawionymi stołami, generujące ogromne koszty. Dziś coraz więcej widać kameralnych wesel, za to dopracowanych, co do stylu w najmniejszym nawet szczególe.

POLSKIE OBRZĘDY WESELNE

BEZ CZEGO NIE MOŻE SIĘ OBYĆ POLSKI ŚLUB

Kto choć raz był na polskim tradycyjnym weselu, wie, że pełno w nim wszelkiej maści obrzędów, przesądów oraz tradycji. Raz więcej, raz mniej. W różnych regionach trochę odbiegają od siebie, ale mimo wszystko bez nich ten ważny dzień po prostu nie istnieje. Polskie obrzędy weselne mają wiele wspólnych mianowników. Wiele w nich takich tradycji, bez których po prostu polski ślub obyć się nie może. Wiele z tych obrzędów celebruje się nawet na ślubach cywilnych i bardzo kameralnych przyjęciach weselnych. Pokazuje to ich siłę i przywiązanie do tradycji. Bez czego więc polski ślub obyć się nie może? Jakie tradycje spotkamy na większości z nich?

Wykupiny – w wielu regionach targowanie się o Pannę Młodą to tradycja znana i praktykowana od lat. Dziś ma zabawny charakter. Jednak wykupiny mają swoje głębokie korzenie w dawnych czasach. Rodziny łączyły się na zasadzie kontraktu, a swaci ustalali finansowe warunki zamążpójścia.

Błogosławieństwo – celebrowany przez większość Par Młodych zwyczaj błogosławienia rodzicielskiego ma swoje początki dawnych czasach. Błogosławieństwo rodziców wyrażało akceptację oraz życzenia wszelkiej pomyślności na nowej drodze życia. To, jakimi znakami, symbolami i w jakim obrządku błogosławieństwo Młodej Pary będzie przebiegać, zależy od regionu oraz osobistych i rodzinnych tradycji.

Bramy – bramy weselne to również wcale nie nowy pomysł. Ta tradycja ma całkiem sporo już lat. Kiedyś okoliczni mieszkańcy ustawiali bramy uniemożliwiające przejazd Młodej Pary, przebierając się i odgrywając przeróżne scenki, nierzadko o podtekstach seksualnych. Dziś charakter bram jest zupełnie inny, ale sens się nie zmienił. Pan Młody, aby dowieźć swoją wybrankę przed ołtarz musi się sowicie natrudzić i wykupić niejedną butelką wódki lub koszem ze słodyczami.

Obsypywanie pieniędzmi lub ryżem – wielowiekowa tradycja służąca do okazania życzeń pomyślności dla Młodej Pary. W dawnych czasach sypano zbożem symbolizującym płodność i obfitość lub monetami, które nieść miały bogactwo. Dziś najczęściej sypanie ryżem zastępujemy konfetti, płatkami kwiatów lub wypuszczeniem baniek mydlanych. Podobną symbolikę ma również wypuszczenie gołębi.

Przeniesienie Panny Młodej przez próg – przeniesienie świeżo poślubionej żony przez próg lokalu weselnego zapobiegnie jej ewentualnemu potknięciu, co niechybnie zwiastowałoby nieszczęście J

Powitanie chlebem i solą- Chleb i sól od dawien dawna uznawane były za podstawowe składniki pożywienia i starano się, aby nigdy ich nie brakowało. Ich moc sprawcza, potrzeba by zawsze były blisko człowieka jest w nas od wieków, dlatego to właśnie chlebem i solą rodzice witają Młodą Parę na salach weselnych i wypowiadając słowa „Witamy Was chlebem i solą, aby Wam chleba i soli nigdy w życiu nie zabrakło” dokładnie to mają na myśli.

Pierwszy taniec – symboliczne rozpoczęcie wspólnej drogi życiowej, przyjęcie Pana Młodego przez Pannę Młodą, jako towarzysza dalszego życia. Oczy wszystkich  skupione na młodych, a w głowie tylko.. „ Oby nie pomylić kroków”, bo przecież tu też obowiązuje przesąd, że jeśli Młoda Para pogubi się w pierwszym tańcu, to podobnie będzie w życiu

Zabawy i przyśpiewki  weselne- tradycja tak stara, jak i samo weselne biesiadowanie. Zabawy weselne zawsze łączyły się ze śpiewem, konkurencjami czy pokazami. I wtedy i dziś służą one integracji obu rodzin oraz rozładowaniu czasem lekkiego stresu. Tradycyjna gorzka wódka to tylko okruszek tony przyśpiewek weselnych. Na niejednym polskim tradycyjnym weselu toczą się prawdziwe przyśpiewkowe bitwy. Zawsze budzą one wiele emocji, gdyż nawiązują do wyglądu, charakteru poszczególnych osób wytykając ich wady, a nierzadko nawiązują do spraw łożkowych i nocy poślubnej. Czy i jakie zabawy wybierzecie na swoje wesele zależy już tylko od Was.

Gorzka wódka – nawet, jeśli zdecydujecie, że na Waszym weselu nie będzie żadnych zabaw, żadnych przyśpiewek, to gorzko- gorzko Was nie ominie. Po prostu takiej opcji nie ma..i nie łudźcie się, że jeden pocałunek wystarczy.

Krojenie tortu – tu wracamy do tradycji kołacza weselnego (koronowaja) wypiekanego specjalnie na tę okazję. Spożycie go razem z Młodą Parą zapewnić im miało dostatek. Słodycz, którą podzielili się z gośćmi miała do nich powrócić.

Oczepiny -  tradycja „ stara jak świat”. A tak na serio to znane co najmniej od czasów słowiańskich. Symboliczne założenie czepca na głowę Panny Młodej oznaczało dla niej wejście w świat innego stanu cywilnego i zupełnie odmiennego życia. Dziś oczepiny mają charakter symboliczny i raczej są okazją do kolejnych zabaw weselnych, ale też widać, z jaką zajadłością druhny i drużbowie walczą o Pana Młodego  i Pannę Młodą.

Rzucanie bukietem, welonem, muszką- wiąże się to z tradycją oczepin i rzucaniem czepca Panny Młodej, ale nabrało innego już charakteru. W dalszym ciągu rzucanie atrybutami Pary Młodej symbolizuje ich rozstanie się ze stanem panieńskim i kawalerskim.

Tradycje weselne w Polsce

Wszystkie te wyżej wymienione tradycje polskich wesel, pomimo innych czasów, pomimo dążenia do nowoczesności są obecne w dalszym ciągu w naszej kulturze i trudno sobie bez nich wyobrazić ten jeden jedyny dzień. Podkreślają łączność z przeszłością, ale są przede wszystkim miłym rodzinnym akcentem.